korje|ń ~nja m Wurzel; schadźikowy ~ń Keimwurzel; čopojty ~ń Pfahlwurzel; powětrowy ~ń Luftwurzel
chor|jeć ~ju, ~iš, pret ~jach, ~ješe ip krank sein, kranken
Korej|a ~e f Korea; Sewjerna ~a Nordkorea; Južna ~a Südkorea
Korejčan ~a m Koreaner
Korejčank|a ~i f Koreanerin
korejsk|i koreanisch
korejšćin|a ~y f Koreanisch
korje|ń ~nja m Wurzel; schadźikowy ~ń Keimwurzel; čopojty ~ń Pfahlwurzel; powětrowy ~ń Luftwurzel
korjen|ić ~ju, ~iš, pret ~jach, ~ješe ip 1. wurzeln; 2. würzen
korjenin|a ~y f Gewürz, Würzkraut; kuchinska ~a Küchengewürz
korjeninow|y Gewürz-; ~e rostliny pl Gewürzpflanzen
korjenit|y ( korjenjojty) würzig
korjenizn|a ~y f Wurzelwerk
korjenjen|y gewürzt, Gewürz-; ~e kórki pl Gewürzgurken
korjenjojt|y würzig
korjenjow|y ( korjentny) Wurzel-
korjenk ~a m dim. ( korušk) zrědk. Würzelchen
korjentn|y Wurzel-; ~e drjewo Wurzelholz; ~e dule pl Wurzelknollen