hłuchaw|a ~y f bot. Taubnessel
hłuch|i taub
hłuchn|yć ~u, ~ješ, pret ~jech, ~ješe ip taub werden
hłuchoněmosć ~e f Taubstummheit
hłuchoněm|y taubstumm
hłuchosć ~e f || hłuchot|a ~y f Taubheit
łukojt|y geschweift, bogenförmig
łukolic|a ~y f cool. Wiesenschnake
Łukow ~a m Luckau (město w Delnjej Łužicy)
Łukowčan ~a m Luckauer
Łukowčank|a ~i f Luckauerin
Łukowsk|i Luckauer ...
łukow|y Bogen-
wucoma|ć ~m, ~š p 1. aussaugen; 2. auslutschen
wuchač ~a m 1. fig. Langohr; 2. cool. Ohrwurm
wuchačk ~a m dim. fig. Langohr
wuchad ~a m 1. ( wuchadźenje) ćišć. Erscheinen (na př. knihi); 2. Ausgang; zapisać ~ póšty den Postausgang eintragen
wuchadn|y || wuchadow|y 1. Erscheinungs-; ~e lěto Erscheinungsjahr; 2. Ausgangs-
wuchadźac|y 1. erscheinend; kóždy měsac ~y monatlich erscheinend; 2. ausgehend
wuchadź|eć ~am, ~eš ip 1. erscheinen; 2. ausgehen
wuchadźenj|e ~a n ćišć. Erscheinen (na př. knihi)
wuchadźišć|o ~a n Ausgangsort, Ausgangspunkt; krizowe ~o Krisenherd
wuchajc|a ~y f Ohrenklappe, Ohrenschützer
wuchat|y 1. langohrig; 2. mit Henkeln
wuchaw|a ~y f Mütze mit Ohrenklappen, Schapka
wuchłódn|ić ~ju, ~iš, pret ~ich, ~i p || wuchłódnj|eć ~am, ~eš ip auskühlen
wuchłódź|eć ~am, ~eš ip || wuchłódź|ić ~u, ~iš, pret ~ich, ~i p || wuchłódź|ować ~uju, ~uješ ip auskühlen
wuch|o ~a n 1. (du || pl wuši) Ohr; 2. Henkel (při sudobju)
wuchod ~a m 1. Ausgang; 2. ( ranje) Osten; Bliski ~ der Nahe Osten; Daloki ~ der Ferne Osten; Srjedźny ~ der Mittlere Osten
Wuchodn|a Němsk|a ~eje ~eje f hist. Ostdeutschland
wuchodn|y ( narańši / rańši) östlich, Ost-; ~y Słowjan Ostslawe
wuchodoazisk|i ostasiatisch, Ostasien-
wuchodoeuropsk|i osteuropäisch, Osteuropa-
wuchodoindisk|i ostindisch, Ostindien-; ~a kompanija hist. Ostindienkompanie
wuchodoněmsk|i ostdeutsch
wuchodosibirsk|i ostsibirisch, Ostsibirien-
wuchodosłowjansk|i ostslawisch
wuchodow|y Ausgangs-
wuchodź|ić ~u, ~iš, pret ~ich, ~i p beenden; šulu ~ić den Schulbesuch beenden
wuchodź|ować so ~uju so, ~uješ so ip ( přechodźować so) spazieren gehen
wuchodźowanišć|o ~a n ( přechodźowanišćo) Promenade
wuchodźowanj|e ~a n ( přechodźowanje) Spaziergang
wuchodźowar ~ja m ( přechodźowar) Spaziergänger
wuchodźowark|a ~i f ( přechodźowarka) Spaziergängerin
wuchojt|y 1. ohrenförmig; 2. henkelförmig
wuchow ~a m Zuflucht
wuchowa|ć ~m, ~š p 1. retten; 2. bergen; 3. bewahren, erhalten
wuchowanišć|o ~a n Zufluchtsort, Zufluchtsstätte
wuchowanj|e ~a n 1. Rettung; 2. Bergung; 3. Bewahrung, Erhalt
wuchowansk|i 1. Rettungs-; ~a stacija ( wuchowarnja) Rettungsstation; ~i sanitetar Rettungssanitäter; 2. Bergungs-; 3. Bewahrungs-
wuchowar ~ja m Retter
wuchowark|a ~i f Retterin
wuchowarnj|a ~e f ( wuchowanska stacija) Rettungsstation
wuchown|y ( wuchowanski) 1. Rettungs-; 2. Bergungs-; 3. Bewahrungs-
wuchow|y Ohr-, Ohren-; ~a mušla anat. Ohrmuschel
wuchwal|eć ~am, ~eš ip || wuchwal|ić ~u, ~iš, pret ~ich, ~i p || wuchwal|ować ~uju, ~uješ ip 1. rühmen; 2. verherrlichen
wukołsa|ć ~m, ~š p austraben
wukon ~a m Leistung; ~am wotpowědowacy leistungsgerecht
wukónc ~a m Ende, Abschluss, Ausgang
wukónč|eć ~am, ~eš ip || wukónč|ić ~u, ~iš, pret ~ich, ~i p 1. beenden, schließen; 2. ( kónčkować) zrěd. spitzen
wukonićel ~a m Leistungserbringer
wukonitosć ~e f ( wukonliwosć) Leistungsfähigkeit, Leistungsvermögen
wukonit|y ( wukonliwy) leistungsfähig
wukonjac|y 1. ausführend, durchführend; 2. vollziehend, vollstreckend; 3. ausübend
wukonj|eć ~am, ~eš ip 1. ausführen, durchführen; 2. vollziehen, vollstrecken; 3. ausüben
wukonjenj|e ~a n 1. Ausführung, Durchführung; 2. Vollzug, Vollstreckung; ~e chłostanja Strafvollzug; 3. Ausübung; ~e powołanja Berufsausübung; ~e mocy Machtausübung; ~e nabožiny Religionsausübung
wukonjer ~ja m 1. der Ausführende, der Durchführende; 2. der Vollziehende, Vollstrecker; ~ testamenta Testamentsvollstrecker; 3. der Ausübende
wukonj|ować ~uju, ~uješ ip 1. ausführen, durchführen; 2. vollziehen, vollstrecken; 3. ausüben
wukonliwosć ~e f Leistungsfähigkeit, Leistungsvermögen
wukonliw|y leistungsfähig
wukonow|y Leistungs-; ~a premija Leistungsprämie; ~y princip Leistungsprinzip, ~y sportowc Leistungssportler
wukop ~a m ( wuhrjebanje / wuryće) zrěd. Ausgrabung
wukopa|ć ~m, ~š p 1. aushacken; 2. ( wuhrjebać / wuryć) zrěd. ausgraben; 3. ~ć so fig. sich herausstellen, sich erweisen
wukopanin|a ~y f || wukopank|a ~i f ( wuhrjebanka / wurywanka) zrěd. Ausgrabungsstück, Bodenfund
wukopn|yć ~u, ~ješ, pret ~ych, ~y p || wukop|ować ~uju, ~uješ ip 1. aushacken; 2. ~ować ( wuhrjebować / wurywać) zrěd. ausgraben
wukopowak ~a m ( rodawa) zrěd. Rodehacke
wukorespond|ować ~uju, ~uješ p korrespondieren
wukorje|ń ~nja m ( wupjenk) Wurzelschössling, Wurzelspross
wukorjen|ić ~ju, ~iš, pret ~ich, ~i p || wukorjenj|eć ~am, ~eš ip || wukorjenj|ować ~uju, ~uješ ip entwurzeln
wukork|ować ~uju, ~uješ p || ip entkorken
wukorkowak ~a m Korkenzieher
wukorm|ić ~ju, ~iš, pret ~ich, ~i p || wukormj|eć ~am, ~eš ip || wukormj|ować ~uju, ~uješ ip mästen
wukóstk|ować ~uju, ~uješ p || ip auswürfeln
wukowa|ć ~m, ~š p schmieden